In de voorgaande brieven van Ignatius was er een specifiek patroon zichtbaar. Hoewel Ignatius de voorgaande kerken niet beschuldigde van verdeeldheid, integendeel zelfs, riep hij hen allemaal dringend op hun bisschop te volgen. Daarnaast waren er vermaningen tegen de valse leer van de Judaïsten en de Docetisten. Deze brief aan Rome breekt radicaal met dit patroon. Hij begint met een grote aanhef en lofprijzing, doet geen vermaningen en legt hun geen dingen op, maar verzoekt hen vriendelijk om zijn martelaarsschap niet te stoppen. Hij heeft het zelfs over de Kerk "die ook de leiding heeft in de plaats van de regio van de Romeinen".