De eerste keer dat we van Ignatius, de bisschop van Antiochië, horen, is ook meteen de laatste keer. Rond 110 na Christus wordt hij gevangen genomen en naar Rome gevoerd om daar de marteldood te ondergaan. Onderweg schrijft hij 5 brieven aan de omliggende gemeenten, 1 brief aan de bevriende bisschop Polycarpus en 1 brief aan Rome.

Ignatius was net als Polycarpus een leerling van Johannes de Apostel, en ze hadden beiden een hoge dunk van elkaar, zoals blijkt uit de brieven. Het is nu de beurt aan de brief van Ignatius aan Polycarpus. De brief is grotendeels praktisch van aard. Hij vermaant Polycarpus door te gaan op de ingeslagen weg, waarschuwt hem tegen ketters (waarschijnlijk Docetisten), vraagt de gemeente naar hun kerkleiden te luisteren en vraagt vervolgens boodschappers te sturen.

Volgens Eusebius is Polycarpus doodgemarteld in 167, maar hoofdstuk 21 in deze brief lijkt te wijzen op een jaar rond tussen 155 en 160. Hoe het ook zij, we weten uit hoofdstuk 9 dat Polycarpus ten tijde van de marteling minstens 86 jaar is en daardoor naar alle waarschijnlijkheid vanaf zijn jeugd een christen is geweest. Zowel volgens Irenaeus, die persoonlijk onder de prediking van Polycarpus heeft gezeten, als volgens Tertullianus was Polycarpus een leerling van Johannus de Apostel.

Het is niet helemaal duidelijk wanneer Polycarpus deze zendbrief aan de Filippenzen heeft geschreven. Bij een aantal van de referenties naar Ignatius lijkt de laatste al de marteldood te hebben ondergaan, maar in hoofdstuk 13 vraagt Polycarpus naar zijn lot. Onder wetenschappers wordt gedicussieerd over een mogelijke samenvoeging van twee letters, doorgaans wordt echter hieruit begrepen dat deze brief na Ignatius laatste vertrek naar Rome is geschreven, maar voordat het nieuws van zijn dood Smyrna heeft bereikt. Dat plaatst de brief zo rond 110. Zowel volgens Irenaeus, die persoonlijk onder de prediking van Polycarpus heeft gezeten, als volgens Tertullianus was Polycarpus een leerling van Johannus de Apostel.